Sonradan Keşke Dememek İçin...Küçük Meleklerimize

Aşağıda beni çok etkileyen bir şiir görüyorsunuz. Etkilenmemek mümkün değil zaten okuyunca. Çoğu zaman iş yorgunluğuyla eve döndüğümde hele evde beni bekleyen bir dolu ev işi de varsa bu ruh halinde oluyor ve Arca'yı oyalama taktikleri ile oyalayıp başımdan savıyordum. Bu şiir yeniden gözümü açtı. Artık elinde oyuncak yanıma gelip "anna oyun oyun" dediğinde "sonra oğlum" demiyorum. Elimdeki işi bırakıp onunla doyasıya oynayıp biraz daha geç yatmayı göze alıyorum. Hele akşamları, onu yatağına tek başına yatırıp uyumasını beklemeden odasından hemen çıkmıyorum artık. Birlikte yatağına girip bir masal okuyup doyasıya okşayıp öpüp kokladıktan sonra iyice uykuya yenik düşene kadar yanında kalıyorum. O da bundan öyle büyük bİr haz alıyor ki benİm yanında olduğumu görünce daha bir güvenli dalıyor uykuya ve arada bir gözünü açıp hala orada olup olmadığımı kontrol ediyor. Yanağını yanağıma dayayıp o şekilde uyuyor ve öyle huzurlu oluyor ki o zaman. Çünkü o bir daha bu yaşlara geri dönmeyecek ve ben onun bu hallerini çok özleyeceğimi biliyorum. Şimdi onun o ipek tenini öpüp okşarken ileride sakallı cildini bu şekilde öpmeme izin vermeyeceğini biliyorum. "Of anne ben çocuk muyum beni böyle öpüyorsun" diyecektir büyük ihtimalle. Minik ayaklarını ellerimin arasına alıp gıdıklarken ileride 43 numara ayaklarına dokunamayacağım hele ellerimin arasına hiç alamayacağım. Bunları düşündükçe onunla sağlıklı ve verimli saatler geçirmenin herşeyden daha önemli olduğunu bu şiir bir kez daha hatırlattı bana. Hatta eşim dün akşam şiiri yazıcıdan bastırıp buzdolabının görebileceğimiz bir yerine asmış her zaman gözümüzün önünde olsun unutmayalım diye. Ne diyeyim, onlar bizim en değerli varlıklarımız ve yeteri kadar zaman ayırıp öpüp koklayarak yetişkinliğe ulaştıralım onları.. Sonradan keşke dememek için...


YETİŞKİN OĞLUMA

Sürekli meşguldüm o kadar sene
Seninle doyasıya oynayamadım
Sen beni çağırdın gel oyna diye
Ben bir türlü zaman ayıramadım

Giydirdim,doyurdum,seni kolladım
Sadece bunları yeterli sandım
Bana oyuncağını getirdiğinde
Ben seni çoğu kez başımdan savdım

Yatağa yatırır seni okşardım
Sen uyur uyumaz hemen çıkardım
Şimdi o günleri çok özlüyorum
Keşke bir dakika fazla kalsaydım

Hayat ne kadar da kısa, yıllar ne çabuk
Ne zaman büyüdü bu küçük çocuk
Ona dokunmak için uzandığımda
Ellerim boş kalır yüreğim buruk

Artık ne resimler, ne de oyunlar
Ne ‘’ iyi geceler’’ ne sarılmalar
Hepsi çok geride ulaşmak çok zor
Yaşanmadı sanki o güzel yıllar

Artık hiç işim yok, yapayalnızım
Günlerim çok uzun, üstelik bomboş
Keşke isteklerini bir bir yapsaydım
Küçük arzuların şimdi çok şirin çok hoş

Alice Chase

Yorumlar

  1. Merhaba Evrencim zaman çok önemli geriye alabilmekse zor yaşanılan her an güzel yaşanmalı.Çocuklarınsa en çok ihtiyaç duyduğu şey anne sevgisi onlar sevgiyle besleniyor büyüyorlar sevgi ve ilgi olmayınca hep bir yanları eksik büyüyor tamamlanamıyorlar.Bu konuyu bizlerlede paylaşman çok güzel teşekkürler.

    YanıtlaSil
  2. Evren merhabalar,

    Gerçekten çok güzel ve anlamlı bir şiir. Anı yaşamak ve hiçbirşeyi ötelememek gerektiğine inanıyorum. Çocuklarımıza yaşam koşuşturması içinde fazladan ayırabildiğimiz her dakikanın ileride geri dönüşü çok farklı olacak.

    Sevgilerimle

    Begüm

    YanıtlaSil
  3. Evrencim merhaba, şiir gerçekten çok güzeldi, paylaşımın için çok teşekkür ediyorum, ister istemez hepimizin yaptığı şeyler bunlar, yani sevdiklerimizi bazen unutabiliyoruz. Bunu hatırlattığın için çok sağol, sevdiklerimize sıkı sıkı sarılmak en doğrusu.
    Sevgiler. Bu arada umarım sağlığın sıhhatin yerindedir. Tam olarak senin meleğin kaç aylık oldu? ;)

    YanıtlaSil
  4. Pembeli merhaba,
    Rica ederim, ben çok etkilenince paylaşmak istedim sizlerle.
    Sağlığım çok şükür çok iyi bir problem yok şimdilik. Benim meleğim 5. ayını bitirdi.. 4 ayı kaldı kısmetse doğuma..
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  5. Susam merhaba,
    SÖylediklerine sonuna kadar katılıyorum arkadaşım..Sevgi en büyük besin onlar için..
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  6. Begüm merhaba,
    Herkes aynı düşünüyor gördüğüm kadarıyla zaten aksi mümkün değil ki. Önemli olan hem böyle düşünüp hem de uygulayabilmek öyle değil mi? Elimizden geleni yapalım da gözlerimiz arkada kalmasın..
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  7. merhaba evren
    cok dokunakli bir siir paylasmissin, inan etkilendim. ikinci cocugunuda saglikla dünyaya getirmeni yürekten dilerim. senin gibi düsünen annelerin cogalmasi dilegiyle, sevgiler suna

    YanıtlaSil
  8. Merhaba Evren! Siiri okuduktan sonra gözyaslarina boguldum. Cok, cok etkilendim. Sanki o siirde kendimi gördüm. Ben sabah 8'den aksam 6'ya kadar calisan ve 3 yasinda bir oglu olan bir anneyim. Oglumu bütün gün krese birakiyorum. Orada cok iyi bakildigini biliyorum. Ama genede anne gibi olmaz. Ama ne yapayim? Calismaya mecburum. Aksamlari isten sonra oglumu kresten aliyorum ve alelacele eve yemek yapmaya gidiyorum. Bir taraftan yemek yapiyorum, bir taraftanda oglumla ilgilenmeye calisiyorum. Ama cogu kez onu odasina göndermek ve siirde yazdigi gibi "basimdan savmak" zorunda kaliyorum.... Insallah ilerde oglum beni affeder.... Isvicreden Sevim

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar